… و ناگهان رفت
این بار هم ناگهان رفت. شاید اگر می‌شد با او صحبت کرد. باز هم می‌گفت؛ مجبور شدم که بروم. هنوز غم فراق مهرداد تازه بود که کرونا داغ دیگری بر دل‌ها گذاشت و شوک عمیق‌تر شد.
به گزارش سایت رسمی باشگاه پرسپولیس، دلتنگی برای علی انصاریان، سه ساله شد. سه سال پیش از این به جای دعاهای ما، روح علی انصاریان بود که به جانب حق شتافت. وَه! که چه شوکی بود.
علی با آن همه آرزو، امید و برنامه برای آینده و رفتن؟ ولی این کابوس حقیقت داشت. هنوز تصویر خنده‌هایش از ذهن بیرون نمی‌رود. چه قدر هم جانانه می‌خندید. دنبال بهانه بودن برای خندیدن. مانند بسیاری برای او هم خنده، سنگری بود برای پنهان کردن غم‌ها در پشت آن.
فوتبال و سینما و تلویزیون و زندگی برای او با هم فرقی نداشت. مثل همیشه استاد آمدن‌ها و رفتن‌های ناگهانی بود.
چه قدر دلمان تنگ است برای علی، هادی و مهردادها که باور رفتن‌شان سخت بود، خیلی سخت. یاد و خاطره‌شان گرامی باد.