یاد «رئیس» به خیر

به گزارش سایت رسمی باشگاه پرسپولیس، جعفر اشرف کاشانی، نامی بزرگ و چهره‌ای سرشناس در ورزش و فوتبال ایران است.

باشگاه پرسپولیس و در کل فوتبال ایران، شش سال پیش، نه فقط یک پیشکسوت یا یک رئیس هیأت مدیره که سرمایه‌ای با ارزش را از دست داد.

او در ۷۵ سالگی از میان ما رفت، در حالی که شاید گاهی درک نمی‌شد که پشت تکرار تکه کلام معروفش، یک دنیا حرف و نشانه نهفته است. این را بعضی خوب می‌دانستند. پاسخی سیاستمدارانه که تو را به سمت جواب‌های درست هدایت می‌کرد.

جعفر کاشانی از بزرگترین نام‌هایی بود که در شکل‌گیری و ظهور بزرگترین نام ورزش و فوتبال ایران یعنی «پرسپولیس» نقش سازنده‌ای ایفا کرد. حضور در وزارت امور خارجه و مأموریت‌های کاری باعث شد زودتر از آنچه تصور می‌شد دنیای فوتبال را کنار بگذارد و کفش‌ها را آویزان کند، ولی سال‌ها بعد، همین رویداد، منشأ اتفاق بزرگی برای کشورمان شد تا نام درخشان «خلیج فارس»، خلیج فارس بماند. او در این امر نقش اساسی ایفا کرد. شاید این حقیقت برای بعضی که بر اساس توهمات یا تاریخ‌سازی‌های این و آن درباره گذشته فوتبال ایران و سابقه و پیشینه باشگاه‌های فوتبال و علاقمندان‌شان صحبت می‌کند جالب توجه و روشن کننده راه باشد.

او در ادوار مختلفی عضو هیأت مدیره پرسپولیس شد و پیش از آنکه جمع ما را ترک بگوید، سال‌ها رئیس هیأت مدیره بود. برانکو البته او را «رئیس» صدا می‌زد. او مورد وثوق و احترام همگان بود. در یکی از ادوار حضورش بود که اقدام بسیار مهمی را آغاز کرد تا بنیان ورزشگاه و تشکیلاتی بزرگ برای پرسپولیس بنا شود، ولی تغییرات مانع ادامه آن روند شد.

وی در جریان انتقال امتیاز بهره‌برداری ورزشگاه شهید کاظمی به پرسپولیس که منشأ اتفاقات و خاطرات بسیار خوبی برای پرسپولیسی‌ها شد، نقش اساسی را ایفا کرد و همین امر امکان داد که بعدها ورزشگاه شهید درفشی‌فر به پایگاهی برای آکادمی باشگاه بدل شود. هنوز ایده‌های بزرگ او را می‌توان لابه‌لای پرونده‌ها جستجو کرد. یکی از آن‌ها ایجاد ساختمانی در فضاهای موجود در ورزشگاه پرسپولیس (شهید درفشی‌فر) بود؛ ایده‌ای که شاید در آینده نه چندان دور از بایگانی خارج شود.

می‌گفت: «دلم می‌خواهد روزی برسد که با نوه خودم از میان کاپ‌ها، نمادها، و یادگارهایی که در موزه پرسپولیس قرار داده شده، بگذریم. در مورد هر یک برای او توضیح بدهم. بعد با هم همان‌جا در رستوران پرسپولیس غذا بخوریم و پس از آن به سالن بازی یا سینمای پرسپولیس برویم. شاید من این آرزو را با خودم به آن دنیا ببرم، ولی امیدوارم روزی این بازیکنان که الان در پرسپولیس بازی می‌کنند این شانس را داشته باشند. از ما پیرمردها که گذشت، ولی شما جوان‌ها می‌توانید این کارها را انجام بدهید. این کار، کار شماست.» یاد او را گرامی می‌داریم.