تاوان حرف حق؛ حمله همه‌جانبه به پرسپولیس و یحیی
پرسپولیس و به‌طور مشخص مدیریت و سرمربی آن، بار دیگر از همه جهات مورد هجمه قرار دارند. این تاوان زدن حرف حق و درو کردن عناوین قهرمانی است. در این بین، این روزها شاهد حملات عجیب به سرمربی تیم هستیم شاید به این امید که پرسپولیس و او را از هم قیچی کنند. تیم فوتبال پرسپولیس در خلق افتخار زیاده روی کرد و حالا مغز متفکر آن در بخش فنی را نشانه گرفته‌اند.
به گزارش سایت رسمی باشگاه پرسپولیس، چند روزی است باز حملات همه جانبه‌ای را نسبت به بازیکنان، سرمربی تیم و مدیریت باشگاه پرسپولیس شاهدیم. به طور مشخص این یک حرکت از سوی جریانی بزرگتر بود و اگر غیر از این بود در مقام توضیح درباره بعضی اتفاقات بر نمی‌آمدیم. نوشته‌‌هایی که گویی از جایی سفارش داده شده‌اند. با شروع‌هایی مشابه و مغالطه‌هایی شبیه به هم از دوراهی اشتباه تا مرد پوشالی.
یک صفحه کامل از روزنامه در نقد آن چه یحیی گلمحمدی می‌گوید بدون آن که در یک سطر یا حتی یک جمله آن، ایرادی به اظهارات و ایرادهای مطرح شده از جانب او وارد کرده باشند.
شاید مطلب را باید همین جا به پایان برسانیم چون همین مقدار مشخص می‌کند داستان از چه قرار است. در واقع آن‌چه در چند وقت اخیر شاهدش هستیم تلاش در جهت تخریب پرسپولیس و سرمربی تیم و ایجاد موج در بخش‌های تصمیم‌گیر برای صف‌آرایی برابر پرسپولیس و هواداران آن است.
به نظر ما در پرسپولیس بار دیگر با یک جریان هدفمند روبه‌رو هستیم. جریانی که می‌داند اگر زمین‌های فوتبال استاندارد نباشند می‌توانند جلوی هنرنمایی بازیکنان پرسپولیس را بگیرند تا در مسیر قهرمانی مجدد قرار نگیرند. جریانی که می‌داند پرسپولیس از نبود تماشاگر ضربه می‌خورد و این کار را انجام می‌دهد.
جریانی که اجازه نمی‌دهد قهرمان سه گانه ایران نه از بلیت فروشی درآمد داشته باشد و نه از اسپانسر و می‌داند ممارست در این کار بالاخره می‌تواند کمر پرسپولیس را خم کند، شاید که زانو بزند.
حالا اگر بگوییم همه این‌ها به این دلیل است که شانس تکرار قهرمانی پرسپولیس کم شود نامش می‌شود بهانه‌گیری، غر زدن و کارچاق کنی که فقط همین آخر جای بسی پیگیری قضایی دارد هم از جانب یحیی گلمحمدی در جایگاه حقیقی و هم از جانب باشگاه پرسپولیس در جایگاه حقوقی. البته در این ارتباط با توجه به افزایش ناگهانی جریان‌سازی‌ها و دروغ‌پردازی‌ها علیه پرسپولیس در روزهای گذشته، دستورالعمل ویژه‌ای از سوی مدیرعامل باشگاه پرسپولیس برای بخش حقوقی صادر شده است تا نسبت به رصد و ذخیره مستندات اقدام نموده تا در وقت مقتضی نسبت به پیگیری‌های قانونی و قضایی در هر یک از موارد اهتمام ورزند.
و اما در آن چه تحریر کرده‌اند اسم رمزهایی وجود دارد که رمزگشایی از آن‌ها دشوار نبوده است. به ویژه آن‌جا که از عبارت «مفت‌خور» استفاده شد. گفته‌اند یحیی گلمحمدی منتقدان را با چنین عباراتی خطاب قرار می‌دهند. حال آن که همه می‌دانند چنین گویشی اصلا در ادبیات این مربی جایی ندارد و او حتی در زمان‌هایی که مانند هر مربی دیگری برافروخته می‌شود، چنین گفتمانی ندارد ولی تلاش شده است که این امر را شاید برای تحریک منتقدان که از اصل ماجرا خبر ندارند به سرمربی پرسپولیس منتسب کنند.
و اما ماجرا چه بود؟ در جایی گفتند و نوشتند که فوتبالیست‌ها مفت‌خور هستند و خیلی آدرس‌های اشتباهی و غلط دیگر هم در آن مطلب به مخاطبان خود دادند. به طرز عجیبی اهالی فوتبال ایران به این امر واکنشی نداشتند و شاید خود را مستحق چنین بی‌احترامی‌ها و توهین‌هایی دیدند اما در پرسپولیس چنین نبود. گلمحمدی به عنوان نماینده همه اعضای تیم به این امر معترض و از فدراسیون خواستار پیگیری و مقابله شد و در نهایت فرد و جریانی که عبارت مفت‌خور را به بازیکنان و مربیان فوتبال ایران نسبت داد، لایق چنین عنوانی دانست. حالا بعد از آن واکنش، دست تلافی از آستین روزنامه‌ای دیگر خارج می‌شود تا گلویی را بفشارد و صدای معترض و منتقدی را خفه کند و خاموش سازد.
از مصونیت سرمربی پرسپولیس گفته‌اند و این که تندترین انتقادها از آن او است و حیران می‌مانی که آیا نویسنده این سطور آیا وقایع فوتبال را در دست‌کم در همین فصل گذشته دنبال کرده است؟
یحیی گلمحمدی مدت‌ها سکوت کرده بود و آرشیو صحبت‌های مربیان موجود و مشخص است که بیشترین و تندترین انتقادها و حملات برای مربیان کدام تیم‌ها بود. بسیاری اوقات هم آسمان و ریسمان می‌بافتند و تمام استدلال و دلیل و منطق‌شان از دنیای مجازی بود و نه واقعی. اتفاقا در همین فصل گذشته بعضی رسانه‌ها اشاره می‌کردند که اعضای تیم پرسپولیس اعم از مربیان و بازیکنان با وجود همه اتفاقاتی که روی می‌دهد و هجمه‌هایی که ایجاد می‌شود به طرز عجیبی خویشتنداری، تحمل و سکوت می‌کنند. این ها که دیگر واقعیات غیر قابل کتمان هستند. این دیگران بودند که به همه چیز و همه کس معترض بودند. یحیی گلمحمدی بارها در مصاحبه‌های خود از داوران حمایت کرد و این در حالی بود که کارشناسان داوری بی‌طرف، وقتی در پایان فصل و در تلویزیون مجموع سود و زیان امتیازی تیم‌ها از اشتباهات داوری را گردآوری کردند، پرسپولیس بیش از همه رقبای دور و نزدیک زیان کرده بود و به این جهت رقبا منفعت برده بودند و در همان حال مربیان، مدیران و رسانه‌های در اختیارشان واقعیات مستند را وارونه جلوه می‌دادند و به زمین و زمان می‌تاختند. چگونه می‌توان فقط با گذشت چند ماه، همه این‌ها را به گونه دیگری جلوه داد؟!
سرمربی پرسپولیس تا زمانی که چند هفته پیاپی داوری‌ها به زیان تیمش نبوده است. باز هم تاکید می‌کنیم تا وقتی چند هفته پیاپی چنین نشد، اعتراض نکرد. اگر آن اعتراض و شوک نبود تا مسوولان امر را متوجه بعضی اقدامات خودسرانه در فوتبال کند، حتما آن رویه‌ها ادامه می‌یافت چنان‌که در فصل 86-1385 جریانی شروع شده بود که در پی درگذشت ناگهانی کاپیتان ابدی پرسپولیس، زنده‌یاد هادی نوروزی عزیز متوقف و تاریخ‌سازی پرسپولیس با نام شماره 24 همیشگی‌اش از همان نقطه آغاز شد. این ها برگ‌هایی از تاریخ فوتبال است که هیچ‌کس درباره آن سخن نمی‌گوید.
از این رو، قهرمانی‌های سه گانه پرسپولیس در فصل گذشته، نافی صحبت‌ها و ادعای سرمربی پرسپولیس به حساب نمی‌آید. او خود را پیش انداخت. کاری که هر سرمربی بزرگی باید در وقت لزوم انجام دهد و البته این متفاوت است با ادعاهای بدون فکت و سند که بسیاری به آن روی می‌آورند برای ایجاد فشار و فریب افکار عمومی. فرق است بین آن که اعتراض می‌کند تا فشار ناحقی را بردارد با آن که اعتراض می‌کند تا فشار ناحقی را بر دیگران مستولی نماید.